Soms wordt er wel eens aan mij gevraagd hoe ik nou in de wijnhandel terecht ben gekomen. Naast het feit dat ik al op jonge leeftijd wijn interessant vond (en dan bedoel ik niet op m’n 12e) heb ik lange tijd gewerkt in restaurants van diverse pluimages.
Daar heb ik het vak geleerd, veel lezen, veel proeven, elk restje in de fles die van tafel kwam werd geproefd na het servies als alle gasten wegwaren.
Een andere belangrijke factor was Ome Willem.
Ome Willem is de jongste broer van mijn vader, de familie van den Hurk uit Eindhoven was een redelijk rustige familie, ome Willem niet, hij was altijd onrustig.
Hij werkte in die tijd bij de DAF in Eindhoven, die van de Trucks zeg maar.
Daar had hij een hele mooie baan op kantoor, jarenlang.
Jarenlang hetzelfde is niet goed voor Willem, zijn tweede echtgenote beaamt dat.
Op een bepaalde dag was mijn oom het spuugzat, Willem heeft letterlijk op kantoor zijn stropdas doorgeknipt: “ik neem ontslag!”
Willem heeft een tijdje niets gedaan en stuitte op een kasteel met camping in Auch, Frankrijk. Met een grasmaai-tractor.
Binnen een paar maanden woonde Willem in Frankrijk als God, dat mag je zeker zeggen.
Die zomer ben ik met vrienden naar Auch gereden om Willem te bezoeken.
Wat een heerlijke avonden hebben we daar gehad, gegeten.. en wijn gedronken, de kamers waren wat oud maar “dat komt allemaal goed”.
In die tijd heb ik een keuze gemaakt om definitief de wijnhandel in te gaan en de horeca vaarwel te zeggen. Met dank aan Ome Willem, hij geniet ervan.
De zomer ging voorbij, het regenseizoen brak aan.
Ome Willem heeft ietwat impulsief het kasteel gekocht, het enorme kasteeldak met leien plaatjes moest toch echt vervangen worden, kosten 125.000 euro!
Wat nu?
Ome Willem werkt weer bij DAF Eindhoven en heeft een nieuwe stropdas gekocht…